“Coronacrisis maakt kinderen extra kwetsbaar voor seksuele uitbuiting”, “Hulpvraag bij seksueel misbruik onder jongeren steeg” zo maar een paar koppen van de kranten afgelopen weken. Het schijnt dat de gedwongen isolatie daders faciliteert in hun misbruik. Dat isolement ken ik maar al te goed en het heeft grote gevolgen gehad voor de manier waar ik mijn leven invulling geef. Ik heb als onafhankelijke filmmaker een autobiografische documentaire erover gemaakt.

De familie waar ik uitkom was een eiland in de maatschappij met christelijke waarden en normen. Voor de buitenwereld was het een warm nest maar mijn broer is als kind misbruikt door onze vader en mijn broer heeft mij misbruikt. Lange tijd heb ik gedacht dat ik er ‘geen last’ van had en prima functioneerde. Het was seksueel grensoverschrijdend maar zo erg was het toch niet? En ik was heel jong, dus kon ik me het ook niet goed herinneren.

Toen ik zes jaar geleden besloot een film te maken over mijn fascinatie voor de wolf had ik niet bedacht dat de wolf verweven zou zijn met het misbruik in ons gezin. Totdat ik tijdens het draaien van een interview met de Canadees – Nederlandse ecoloog Dick Dekker een oude strip terugvind. Ik herinner mij de eikenhouten tafel waaronder ik vroeger speelde. In mijn eigen fantasiewereld met mijn eigen witte poolwolf.

Onbedoeld keert er een oude kinderwereld terug en als er op de Veluwe, waar ik ben opgegroeid, een wilde wolf verschijnt, maak ik een publieke val van wolvenmens naar een onbeduidende schlemiel. Ik vlucht naar Zweden en begin een zoektocht naar de wolf. In mijn vergrote kinderwereld die ik daar construeer, een koude primaire wereld van hout hakken, water uit de beek halen en zoeken naar sporen van wilde wolven, begin ik beter met mezelf op te schieten en heb ik uiteindelijk het lef om mijn broer te confronteren.



"Corona crisis makes children extra vulnerable to sexual exploitation," "Demand for help with sexual abuse among youths increased" just a few headlines from the newspapers in recent weeks. It seems that the forced isolation facilitates offenders in their abuse. That's why I find it so urgent that my film be seen because I experienced the isolation and abuse myself.
The family I come from was an island in society with Christian values ​​and norms. Our family was a warm nest to the outside world, but my brother was abused by our father as a child and my brother abused me. For a long time I thought I had "no problems" and functioned well. It was sexually transgressive but it wasn't that bad, was it? And I was very young, so I couldn't remember it well
.When I decide to make a film about my fascination with the wolf, I cannot imagine that the wolf is interwoven with the abuse of our family. Until I find an old comic while running an interview with the Canadian - Dutch ecologist Dick Dekker. I remember the oak table where I used to play. In my own fantasy world with my own white arctic wolf.
Inadvertently an old children's world returns and when a wild wolf appears on the Veluwe, I make a public fall from wolf man to an insignificant schliel. I flee and start a search for the wolf and for myself.